اگر به خاطر داشته باشید قبلاً مطلبی منتشر کردیم تحت عنوان: نگران بازی‌های کامپیوتری فرزندم هستم و در آنجا برخی از مطالبی را که در تایید یا رد بازی‌های کامپیوتری مطرح می‌شوند مورد بررسی قرار دادیم.
اما یک نکته مهم را نباید فراموش کنیم. ما وقتی حق داریم در مورد استفاده کردن یا نکردن یا تعدیل استفاده از بازی‌های کامپیوتری صحبت کنیم که گزینه‌های دیگری وجود داشته باشد.
بسیار ساده‌اندیشانه است که منچ و مار و پله را روی میز بگذاریم و از فرزندان خود بخواهیم که Clash of Clans بازی نکنند! در این راستا تصمیم گرفتیم به تدریج برخی از بازی‌هایی را که به نظرمان می‌توانند جذاب و آموزنده باشند معرفی کنیم.
به عنوان اولین گام در این مسیر، بازی ریسک را انتخاب کردیم. این بازی سالهاست در انگلیس و آمریکا و بسیاری از کشورهای توسعه یافته رواج دارد و نه تنها جوانان و نوجوانان، بلکه افراد پخته و جاافتاده فامیل و خانواده هم ساعات خوبی را با آن می‌گذرانند.
اما خوشبختانه شکل بسیار ساده‌ای دارد و تهیه و ساخت آن هم امکان‌پذیر است و اتفاقاً خود ساخت این بازی، میتواند تفریحی جالب و لذت بخش باشد.
مطلبی که ما در مورد بازی ریسک تهیه کرده‌ایم در سه بخش منتشر می‌شود. بخش نخست که اکنون پیش روی شماست درباره قواعد و قوانین بازی است. بخش دوم در مورد نحوه ساخت بازی خواهد بود و بخش سوم در مورد اینکه این بازی چگونه میتواند تفکر استراتژیک را در ما توسعه دهد.
ریسک یک بازی استراتژیک چند نفره است که روی صفحه بازی می‌شود. این بازی، بیش از نیم قرن پیش توسط نویسنده و فیلم‌ساز فرانسوی برنده جایزه اسکار، آلبرت لاموریس طراحی و ساخته شد. دو سال بعد از اختراع آن، برادران پارکر، یک شرکت خوش‌نام آمریکایی تولید کننده بازی و اسباب‌بازی، این بازی را خریداری کرده و با اعمال تغییراتی در قوانین و ساختار بازی، آن را با نام “ریسک، بازی سلطه بر جهان” روانه بازار کرد.
هدف اصلی شما در بازی ریسک، سلطه پیدا کردن بر کل جهان است. برای رسیدن به این هدف شما به عنوان فرمانده ارتش، باید نیروهای دشمن را از روی صفحه بازی حذف کنید و تمام کشورهای روی نقشه بازی را به تصرف خود درآورید. هر کدام از بازیکنان، ارتش‌هایی را به سوی سرزمین‌های دشمن، سازمان‌دهی می‌کنند و تلاش می‌کنند قلمروی خود را گسترش دهند.
برای برنده شدن در این بازی استراتژیک، همزمان به دو فاکتور نیاز دارید: منطق و شانس. اگر استراتژی‌های زیرکانه‌ای داشته باشید و در زمان مناسب، شانس با شما یار باشد، میتوانید حتی در مقابل بازیکنان مجرب پیروز شوید.
تجهیزات و طراحی اولیه بازی
بازی ریسک حاوی یک نقشه از دنیا، ۴۲ عدد کارت، تعداد زیادی مهره و پنج تاس است.
نقشه این بازی، شامل شش قاره (آسیا، استرالیا، اروپا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی) و ۴۲ کشور یا منطقه(مانند افغانستان، خاورمیانه، ماداگاسکار و غیره) است. البته در برخی موارد این کشورها و مناطق با واقعیت همخوانی ندارند.
این بازی، به صورت گروهی و نوبتی بازی می‌شود و دو تا شش نفر بازیکن بر سر تصرف دنیا با همدیگر رقابت می‌کنند.
مهره‌های بازی، نمایانگر نیروهای ارتش با اندازه‌های مختلف هستند و بر اساس رنگ به شش دسته تقسیم می‌شوند. هر بازیکن با انتخاب یکی از این رنگ‌ها از دیگران متمایز می‌شود. هر دسته ، شامل پیاده‌نظام، سواره‌نظام و توپخانه است که به ترتیب برابر هستند با یک، پنج و ده واحد ارتش. یعنی هر مهره سواره‌نظام معادل پنج نفر پیاده‌نظام است و هر واحد توپخانه، معادل ده پیاده‌نظام.
به تعداد کشورها(یعنی ۴۲) هم کارت موسوم به کارت ریسک وجود دارد که روی هر کدام دو تصویر کشیده شده است: تصویر یکی از کشورهای روی نقشه و تصویر یکی از سه نوع واحد ارتش یعنی پیاده نظام،سواره نظام ویا توپخانه
در بیشتر نسخه‌های بازی، دو عدد کارت جوکر هم وجود دارد که روی هر کدام، هر سه تصویر پیاده‌نظام، سواره‌نظام و توپخانه کشیده شده است.
تعداد مهره‌های هر بازیکن در آغاز بازی، بر اساس تعداد نفرات شرکت‌کننده مشخص می‌شود:
شش بازیکن، هر کدام ۲۰ مهره یا واحد ارتش
پنج بازیکن، هر کدام ۲۵ مهره
چهار بازیکن، هر کدام ۳۰ مهره
سه بازیکن، هر کدام ۳۵ مهره
دو بازیکن، هر کدام ۴۰ مهره
ترکیب اولیه بازی
این مرحله، نقطه شروع بازی است و هر کشور توسط یک مهره از هر بازیکن اشغال می‌شود. به این ترتیب که هر بازیکن یک بار تاس را می‌ریزد و بازیکنی که بالاترین تاس را بیاورد، یک کشور اشغال نشده را با گذاشتن یک مهره بر روی آن، انتخاب می‌کند. سپس بازیکنان دیگر، در جهت عقربه‌های ساعت و به همین روال، کشور دیگری را به تملک خود در می‌آورند و این روند ادامه پیدا می‌کند تا وقتی که تمام کشورها اشغال شوند. تعداد کشوری که هر بازیکن اشغال می‌کند، بستگی به تعداد نفرات شرکت‌کننده دارد. به عنوان مثال اگر تعداد این نفرات، سه باشد، هر نفر چهارده کشور را تصاحب می‌کند(این عدد با تقسیم چهل و دو یعنی تعداد کشورها بر تعداد نفرات شرکت‌کننده به دست می‌آید).
این روشِ استفاده از تاس برای انتخاب کشورها در نسخه اولیه بازی پیشنهاد شده بود. روش دومی هم برای این کار هم وجود دارد که سریع‌تر از روش قبلی است و آن به این صورت است که بعد از بُر زدن چهل و دو کارت بازی و تقسیم تصادفی آنها بین بازیکنان، مشخص می‌شود که هر کسی در ابتدا مالک کدام کشورها است. یادآوری می‌کنیم که روی هر کدام از کارتها، نام و نقشه یکی از کشورها وجود دارد.
هنوز تعدادی از مهره‌ها در دست بازیکنان است و باید بر روی نقشه توزیع شوند. در مرحله بعد، بازیکنان با گذاشتن یک مهره دیگر روی یکی از کشورهای خود، به تقویت آن می‌پردازند و این روند را تا جایی ادامه می‌دهند که تمام مهره‌ها روی نقشه قرار داده شوند. به این ترتیب، وضعیت اولیه نقشه سیاسی دنیا شکل میگیرد.
هرکس در هر نوبت از بازی خود، سه کار را انجام می‌دهد:
دریافت ارتش جدید و مستقر کردن آنها در کشورهای خود
حمله به دشمنان
جابجایی نیروهای ارتش بین کشورهای تحت حاکمیت خود
دریافت ارتش جدید و مستقر کردن آن
هر بازیکن در ابتدای هر نوبت، بر اساس سابقه و کیفیت بازی، تعدادی پیاده نظام (سرباز) دریافت می‌کند.تعداد سربازهایی که در ابتدای نوبت خود می گیرید، حاصل موارد ذیل است:
به ازای هر سه کشور تحت حکومت یک بازیکن، یک سرباز جدید به بازیکن داده می‌شود. به عنوان مثال اگر شما در قلمرو خود، هفده کشور داشته باشید، پنج مهره جدید دریافت می‌کنید.( تعداد قلمروها (کشورها) تحت کنترل تقسیم بر عدد ۳ )
در جریان بازی، هر بازیکن به روش‌های مختلف، تعدادی کارت ریسک به دست می‌آورد. در ابتدای هر نوبت، می‌توان از این کارتها برای دریافت مهره جدید استفاده کرد. کارت ها دارای ۱ یا ۲ ستاره هستند. شما میتوانید تعدادی از کارتها را تحویل بدهید وبه جای آنها سرباز بگیرید.مجموع تعداد ستاره ها مشخص می کند که چه تعدادی سربازدراین داد و ستد به شما تعلق میگیرد.برای مشاهده اینکه چه تعداد سرباز میتوانید به ازای هر ستاره درج شده برروی کارت بگیرید ، از چارت بر روی گوشه سمت چپ نقشه که تصویرش در زیر آمده است،استفاده کنید.
در صورتی که کسی در این مرحله، پنج یا بیشتر از پنج کارت داشته باشد، باید حداقل یکی از آنها را برای دریافت نیروی تقویتی جدید(سرباز) استفاده کند تا تعداد کارتها از پنج کمتر شود.
با توجه به مجموع ستارهای درج شده بر روی کارتها میتوانید،سرباز(پیاده نظام) دریافت کنید.
برای آشنایی بیشتر با چارت خوانی به این دو مثال توجه کنید:
مثال اول: تیم آبی درنوبت اول دو کارت دارد که در مجموع محتوی چهار ستاره است. این تیم میتواند دو کارت( یعنی در واقع چهار ستاره) خود را بدهد و طبق چارت در مقابل هفت سرباز دریافت کند.
مثال اول: تیم دوم پنج کارت دارد که در مجموع محتوی ۹ ستاره است. این تیم میتواند پنچ کارت ( یعنی در واقع ۹ ستاره) خود را بدهد و طبق چارت زیر در مقابل بیست و پنج سرباز دریافت کند.
پس هر بار که یک تعداد کارت در مقابل یک تعداد نیروی جدید معاوضه شدند،میتوانید همگی آنها را بر روی کشورهایی که تحت کنترل دارید،پخش کنید ویا تنها بر روی یکی از کشورها بنا به تشخیص خود بچینید.
اگر کسی بتواند بر تمام کشورهای یک قاره، تسلط پیدا کنید(یعنی نیروهای بازیکن دیگری در آنجا حضور نداشته باشد)، تعداد مشخصی نیروی ارتشی جدید به عنوان جایزه دریافت می‌کند: این تعداد برای قاره‌های استرالیا و آمریکای جنوبی، دو است، برای بقیه قاره‌ها هم به این صورت است: آفریقا، سه نیرو، اروپا و آمریکای شمالی، پنج نیرو و آسیا، هفت نیرو.طبق قرارداد، هر بازیکن در این مرحله میتواند حداقل سه نیروی جدید وارد بازی کند.
گفتیم که در ابتدای هر نوبت میتوانید در ازای کارت‌هایی که به دست آورده‌اید، نیروی جدید دریافت کنید. اگر هم اکنون مالک یک یا چند تا از کشورهایی باشید که بر روی کارت کشیده شده، دو نیروی پیاده‌نظام اضافی هم دریافت می‌کنید. این دو نیرو را فقط میتوانید در کشورهای روی کارت مستقر کنید.
پس از دریافت این نیروهای جدید، باید در ابتدای هر نوبت، آنها را به دلخواه در کشورهای خود مستقر کنید.
حمله کردن
حال میتوانید به کشورگشایی بپردازید. شما فقط اجازه دارید به کشورهایی حمله کنید که یا با آنها همسایه هستید یا از طریق دریا به آنها دسترسی دارید. برای مثال، نمی‌توانید از افغانستان به استرالیا حمله کنید. دسترسی از طریق دریا، به صورت خط چین بر روی نقشه مشخص شده است. به عنوان مثال، میتوانید از خاورمیانه و با عبور از مسیر دریایی به شرق افریقا حمله کنید.
با در نظر گرفتن شرط قبلی، هرکس در هر نوبت میتواند از هر جایی به هرکسی و به تعداد دلخواه حمله کند. حتی ممکن است بازیکنی به دلایل استراتژیک اقدام به حمله نکند.
پس از تعیین کشور هدف، باید در مورد تعداد نیروی نظامی که در این حمله شرکت می‌کنند، تصمیم بگیرید.
باید به این نکته توجه کرد که یکی از واحدهای ارتش، مسئول حفظ کشور مبدأ یعنی کشوری که حمله از آنجا صورت میگیرد است و اجازه ندارد که در این حمله شرکت کند. به عبارتی، در جریان بازی هیچ کشوری نباید اشغال نشده و خالی باشد.
بازی ریسک (۱): چگونه ریسک بازی کنیم؟
۱۷دیدگاه قبل از بیست و دو سالگی مختص کاربر آزاد
بازی ریسک
اگر به خاطر داشته باشید قبلاً مطلبی منتشر کردیم تحت عنوان: نگران بازی‌های کامپیوتری فرزندم هستم و در آنجا برخی از مطالبی را که در تایید یا رد بازی‌های کامپیوتری مطرح می‌شوند مورد بررسی قرار دادیم.
اما یک نکته مهم را نباید فراموش کنیم. ما وقتی حق داریم در مورد استفاده کردن یا نکردن یا تعدیل استفاده از بازی‌های کامپیوتری صحبت کنیم که گزینه‌های دیگری وجود داشته باشد.
بسیار ساده‌اندیشانه است که منچ و مار و پله را روی میز بگذاریم و از فرزندان خود بخواهیم که Clash of Clans بازی نکنند! در این راستا تصمیم گرفتیم به تدریج برخی از بازی‌هایی را که به نظرمان می‌توانند جذاب و آموزنده باشند معرفی کنیم.
به عنوان اولین گام در این مسیر، بازی ریسک را انتخاب کردیم. این بازی سالهاست در انگلیس و آمریکا و بسیاری از کشورهای توسعه یافته رواج دارد و نه تنها جوانان و نوجوانان، بلکه افراد پخته و جاافتاده فامیل و خانواده هم ساعات خوبی را با آن می‌گذرانند.
مزیت مهم این بازی، پرورش تفکر استراتژیک است
اما خوشبختانه شکل بسیار ساده‌ای دارد و تهیه و ساخت آن هم امکان‌پذیر است و اتفاقاً خود ساخت این بازی، میتواند تفریحی جالب و لذت بخش باشد.
مطلبی که ما در مورد بازی ریسک تهیه کرده‌ایم در سه بخش منتشر می‌شود. بخش نخست که اکنون پیش روی شماست درباره قواعد و قوانین بازی است. بخش دوم در مورد نحوه ساخت بازی خواهد بود و بخش سوم در مورد اینکه این بازی چگونه میتواند تفکر استراتژیک را در ما توسعه دهد.
ریسک یک بازی استراتژیک چند نفره است که روی صفحه بازی می‌شود. این بازی، بیش از نیم قرن پیش توسط نویسنده و فیلم‌ساز فرانسوی برنده جایزه اسکار، آلبرت لاموریس طراحی و ساخته شد. دو سال بعد از اختراع آن، برادران پارکر، یک شرکت خوش‌نام آمریکایی تولید کننده بازی و اسباب‌بازی، این بازی را خریداری کرده و با اعمال تغییراتی در قوانین و ساختار بازی، آن را با نام “ریسک، بازی سلطه بر جهان” روانه بازار کرد.
هدف اصلی شما در بازی ریسک، سلطه پیدا کردن بر کل جهان است. برای رسیدن به این هدف شما به عنوان فرمانده ارتش، باید نیروهای دشمن را از روی صفحه بازی حذف کنید و تمام کشورهای روی نقشه بازی را به تصرف خود درآورید. هر کدام از بازیکنان، ارتش‌هایی را به سوی سرزمین‌های دشمن، سازمان‌دهی می‌کنند و تلاش می‌کنند قلمروی خود را گسترش دهند.
بازی ریسک
برای برنده شدن در این بازی استراتژیک، همزمان به دو فاکتور نیاز دارید: منطق و شانس. اگر استراتژی‌های زیرکانه‌ای داشته باشید و در زمان مناسب، شانس با شما یار باشد، میتوانید حتی در مقابل بازیکنان مجرب پیروز شوید.
تجهیزات و طراحی اولیه بازی
بازی ریسک حاوی یک نقشه از دنیا، ۴۲ عدد کارت، تعداد زیادی مهره و پنج تاس است.
بازی ریسک
نقشه این بازی، شامل شش قاره (آسیا، استرالیا، اروپا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی) و ۴۲ کشور یا منطقه(مانند افغانستان، خاورمیانه، ماداگاسکار و غیره) است. البته در برخی موارد این کشورها و مناطق با واقعیت همخوانی ندارند.
این بازی، به صورت گروهی و نوبتی بازی می‌شود و دو تا شش نفر بازیکن بر سر تصرف دنیا با همدیگر رقابت می‌کنند.
مهره‌های بازی، نمایانگر نیروهای ارتش با اندازه‌های مختلف هستند و بر اساس رنگ به شش دسته تقسیم می‌شوند. هر بازیکن با انتخاب یکی از این رنگ‌ها از دیگران متمایز می‌شود. هر دسته ، شامل پیاده‌نظام، سواره‌نظام و توپخانه است که به ترتیب برابر هستند با یک، پنج و ده واحد ارتش. یعنی هر مهره سواره‌نظام معادل پنج نفر پیاده‌نظام است و هر واحد توپخانه، معادل ده پیاده‌نظام.
بازی ریسک
به تعداد کشورها(یعنی ۴۲) هم کارت موسوم به کارت ریسک وجود دارد که روی هر کدام دو تصویر کشیده شده است: تصویر یکی از کشورهای روی نقشه و تصویر یکی از سه نوع واحد ارتش یعنی پیاده نظام،سواره نظام ویا توپخانه
در بیشتر نسخه‌های بازی، دو عدد کارت جوکر هم وجود دارد که روی هر کدام، هر سه تصویر پیاده‌نظام، سواره‌نظام و توپخانه کشیده شده است.
بازی ریسک
تعداد مهره‌های هر بازیکن در آغاز بازی، بر اساس تعداد نفرات شرکت‌کننده مشخص می‌شود:
شش بازیکن، هر کدام ۲۰ مهره یا واحد ارتش
پنج بازیکن، هر کدام ۲۵ مهره
چهار بازیکن، هر کدام ۳۰ مهره
سه بازیکن، هر کدام ۳۵ مهره
دو بازیکن، هر کدام ۴۰ مهره
ترکیب اولیه بازی
این مرحله، نقطه شروع بازی است و هر کشور توسط یک مهره از هر بازیکن اشغال می‌شود. به این ترتیب که هر بازیکن یک بار تاس را می‌ریزد و بازیکنی که بالاترین تاس را بیاورد، یک کشور اشغال نشده را با گذاشتن یک مهره بر روی آن، انتخاب می‌کند. سپس بازیکنان دیگر، در جهت عقربه‌های ساعت و به همین روال، کشور دیگری را به تملک خود در می‌آورند و این روند ادامه پیدا می‌کند تا وقتی که تمام کشورها اشغال شوند. تعداد کشوری که هر بازیکن اشغال می‌کند، بستگی به تعداد نفرات شرکت‌کننده دارد. به عنوان مثال اگر تعداد این نفرات، سه باشد، هر نفر چهارده کشور را تصاحب می‌کند(این عدد با تقسیم چهل و دو یعنی تعداد کشورها بر تعداد نفرات شرکت‌کننده به دست می‌آید).
این روشِ استفاده از تاس برای انتخاب کشورها در نسخه اولیه بازی پیشنهاد شده بود. روش دومی هم برای این کار هم وجود دارد که سریع‌تر از روش قبلی است و آن به این صورت است که بعد از بُر زدن چهل و دو کارت بازی و تقسیم تصادفی آنها بین بازیکنان، مشخص می‌شود که هر کسی در ابتدا مالک کدام کشورها است. یادآوری می‌کنیم که روی هر کدام از کارتها، نام و نقشه یکی از کشورها وجود دارد.
هنوز تعدادی از مهره‌ها در دست بازیکنان است و باید بر روی نقشه توزیع شوند. در مرحله بعد، بازیکنان با گذاشتن یک مهره دیگر روی یکی از کشورهای خود، به تقویت آن می‌پردازند و این روند را تا جایی ادامه می‌دهند که تمام مهره‌ها روی نقشه قرار داده شوند. به این ترتیب، وضعیت اولیه نقشه سیاسی دنیا شکل میگیرد.
بازی ریسک
هرکس در هر نوبت از بازی خود، سه کار را انجام می‌دهد:
دریافت ارتش جدید و مستقر کردن آنها در کشورهای خود
حمله به دشمنان
جابجایی نیروهای ارتش بین کشورهای تحت حاکمیت خود
دریافت ارتش جدید و مستقر کردن آن
بازی ریسک
هر بازیکن در ابتدای هر نوبت، بر اساس سابقه و کیفیت بازی، تعدادی پیاده نظام (سرباز) دریافت می‌کند.تعداد سربازهایی که در ابتدای نوبت خود می گیرید، حاصل موارد ذیل است:
به ازای هر سه کشور تحت حکومت یک بازیکن، یک سرباز جدید به بازیکن داده می‌شود. به عنوان مثال اگر شما در قلمرو خود، هفده کشور داشته باشید، پنج مهره جدید دریافت می‌کنید.( تعداد قلمروها (کشورها) تحت کنترل تقسیم بر عدد ۳ )
در جریان بازی، هر بازیکن به روش‌های مختلف، تعدادی کارت ریسک به دست می‌آورد. در ابتدای هر نوبت، می‌توان از این کارتها برای دریافت مهره جدید استفاده کرد. کارت ها دارای ۱ یا ۲ ستاره هستند. شما میتوانید تعدادی از کارتها را تحویل بدهید وبه جای آنها سرباز بگیرید.مجموع تعداد ستاره ها مشخص می کند که چه تعدادی سربازدراین داد و ستد به شما تعلق میگیرد.برای مشاهده اینکه چه تعداد سرباز میتوانید به ازای هر ستاره درج شده برروی کارت بگیرید ، از چارت بر روی گوشه سمت چپ نقشه که تصویرش در زیر آمده است،استفاده کنید.
در صورتی که کسی در این مرحله، پنج یا بیشتر از پنج کارت داشته باشد، باید حداقل یکی از آنها را برای دریافت نیروی تقویتی جدید(سرباز) استفاده کند تا تعداد کارتها از پنج کمتر شود.
با توجه به مجموع ستارهای درج شده بر روی کارتها میتوانید،سرباز(پیاده نظام) دریافت کنید.
برای آشنایی بیشتر با چارت خوانی به این دو مثال توجه کنید:
مثال اول: تیم آبی درنوبت اول دو کارت دارد که در مجموع محتوی چهار ستاره است. این تیم میتواند دو کارت( یعنی در واقع چهار ستاره) خود را بدهد و طبق چارت در مقابل هفت سرباز دریافت کند.
مثال اول: تیم دوم پنج کارت دارد که در مجموع محتوی ۹ ستاره است. این تیم میتواند پنچ کارت ( یعنی در واقع ۹ ستاره) خود را بدهد و طبق چارت زیر در مقابل بیست و پنج سرباز دریافت کند.
بازی ریسک
پس هر بار که یک تعداد کارت در مقابل یک تعداد نیروی جدید معاوضه شدند،میتوانید همگی آنها را بر روی کشورهایی که تحت کنترل دارید،پخش کنید ویا تنها بر روی یکی از کشورها بنا به تشخیص خود بچینید.
اگر کسی بتواند بر تمام کشورهای یک قاره، تسلط پیدا کنید(یعنی نیروهای بازیکن دیگری در آنجا حضور نداشته باشد)، تعداد مشخصی نیروی ارتشی جدید به عنوان جایزه دریافت می‌کند: این تعداد برای قاره‌های استرالیا و آمریکای جنوبی، دو است، برای بقیه قاره‌ها هم به این صورت است: آفریقا، سه نیرو، اروپا و آمریکای شمالی، پنج نیرو و آسیا، هفت نیرو.طبق قرارداد، هر بازیکن در این مرحله میتواند حداقل سه نیروی جدید وارد بازی کند.
بازی ریسک
گفتیم که در ابتدای هر نوبت میتوانید در ازای کارت‌هایی که به دست آورده‌اید، نیروی جدید دریافت کنید. اگر هم اکنون مالک یک یا چند تا از کشورهایی باشید که بر روی کارت کشیده شده، دو نیروی پیاده‌نظام اضافی هم دریافت می‌کنید. این دو نیرو را فقط میتوانید در کشورهای روی کارت مستقر کنید.
پس از دریافت این نیروهای جدید، باید در ابتدای هر نوبت، آنها را به دلخواه در کشورهای خود مستقر کنید.
حمله کردن
حال میتوانید به کشورگشایی بپردازید. شما فقط اجازه دارید به کشورهایی حمله کنید که یا با آنها همسایه هستید یا از طریق دریا به آنها دسترسی دارید. برای مثال، نمی‌توانید از افغانستان به استرالیا حمله کنید. دسترسی از طریق دریا، به صورت خط چین بر روی نقشه مشخص شده است. به عنوان مثال، میتوانید از خاورمیانه و با عبور از مسیر دریایی به شرق افریقا حمله کنید.
با در نظر گرفتن شرط قبلی، هرکس در هر نوبت میتواند از هر جایی به هرکسی و به تعداد دلخواه حمله کند. حتی ممکن است بازیکنی به دلایل استراتژیک اقدام به حمله نکند.
بازی ریسک
پس از تعیین کشور هدف، باید در مورد تعداد نیروی نظامی که در این حمله شرکت می‌کنند، تصمیم بگیرید.
باید به این نکته توجه کرد که یکی از واحدهای ارتش، مسئول حفظ کشور مبدأ یعنی کشوری که حمله از آنجا صورت میگیرد است و اجازه ندارد که در این حمله شرکت کند. به عبارتی، در جریان بازی هیچ کشوری نباید اشغال نشده و خالی باشد.
بازی ریسک
نتیجه حمله را تاس‌ها مشخص می‌کنند. شخص حمله‌کننده ، بسته به اندازه ارتش خود، حداکثر سه تاس را می‌ریزد. اگر با یک یا دو ارتش حمله کند، به ترتیب یک یا دو تاس را می‌توانیم بریزیم و اگر اندازه ارتش بزرگ‌تر باشد، سه تاس.
به همین ترتیب، شخص دفاع‌کننده هم با توجه به اندازه ارتش خود در کشوری که مورد حمله قرار گرفته، حداکثر دو تاس را برای دفاع در مقابل حمله می‌ریزد. نتیجه این حمله به این صورت مشخص می‌شود:
بالاترین تاس‌های هردو طرف را با هم مقایسه می‌کنیم. اگر هردو طرف از حداکثر تعداد تاس استفاده کرده باشند، دو تاس بالاتر از سه تاس طرف مهاجم را با دو تاس طرف مدافع مقایسه می‌کنیم.
اگر یکی از طرفین، از یک تاس استفاده کرده باشد، فقط یک مقایسه، آن هم بین دو تاس بالاتر انجام می‌شود. مابقی تاس‌ها درنظر گرفته نمی‌شوند.
در هر مقایسه، طرفی که تاس پایین‌تری آورده، مغلوب شده و یکی از نیروهایش را از دست می‌دهد.
اگر دو تاس طرفین برابر باشند، مدافع پیروز محسوب می‌شود.
تعداد تاس‌ها هرچقدر که باشد، مقایسه را به همین روش تکرار می‌دهیم.
به این ترتیب، نتیجه این حمله مشخص می‌شود. اگر طرف حمله‌کننده بتواند تمامی نیروهای مدافع را شکست دهد، باید حداقل نیرویی را به تعداد افراد شرکت‌کننده در آخرین حمله، در این کشور جدید مستقر کند. برای ارسال نیروی بیشتر، محدودیتی وجود ندارد با این شرط که کشور مبدأ نباید خالی شود.
حال طرف حمله‌کننده باید تصمیم بگیرد که آیا قصد دارد دوباره از همین کشور یا کشوری دیگر، حمله دیگری را تدارک ببیند یا تصمیم دارد که دیگر حمله نکند.
در انتهای فاز حمله، اگر توانسته باشید حداقل یک کشور را تصرف کنید، یک کارت ریسک جایزه می‌گیرید. در یک نوبت، نمی‌توان بیشتر از یک کارت به این روش دریافت کرد.
همچنین اگر با حملات خود بتوانید آخرین کشور از قلمروی دشمن را اشغال کنید، تمام کارت‌هایی که در دست دارد، به عنوان غنیمت به شما تعلق خواهد گرفت.
تقویت استحکامات دفاعی
پس از انجام حملات و قبل از دادن نوبت به دیگری، میتوانید نیروهای خود را بین کشورهای تحت سلطه خود جابجا کنید. با این کار میتوانید قبل از دادن نوبت به نفر بعدی، توان دفاعی خود را در مقابل حملات احتمالی دشمن تقویت کنید.
دو قاعده متفاوت در مورد میزان این جابجایی وجود دارد. قاعده اول می‌گوید که شما فقط میتوانید جابه جایی نیرو را به یک کشور همسایه انجام دهید. اما طبق قاعده دیگر، میتوانید نیروها را به هر کدام از کشورهای خود انتقال دهید به شرطی که در سرزمین‌های شما، بین مبدأ و مقصد، چنین مسیری وجود داشته باشد. به عبارتی دیگر نمی‌توانید نیروهای خود را بر روی سرزمین‌های متعلق به دیگران جابجا کنید.
شما فقط یک‌بار اجازه دارید که نیروهای خود را انتقال دهید. همچنین در این مرحله هم مثل همیشه باید دقت کنید که حداقل یک نیرو را در کشور مقصد باقی بگذارید.
پس از این مرحله، نوبت به فرد سمت چپ شما می‌رسد و این روند به همین ترتیب تکرار می‌شود. این آرایش دادن نیروها، حمله‌ها و دفاع‌ها تا زمانی ادامه می‌یابد که یکی از طرفین درگیر تمامی دشمنان خود را از روی صفحه نقشه رانده باشد.
