درباره تناسب شاخه و ریشه
هر وقت خودت را گم کردی،
یا چیزی را که به اندازهی خودت دوست داری گم کردی و از دست دادی،
لحظهای به درختان فکر کن.
فکر کن که چگونه رشد میکنند.
تو خوب میدانی که درختی که شاخههای زیاد و ریشههای کم دارد،
با نخستین باد شدید، واژگون میشود.
اما از طرف دیگر،
ریشههای زیاد هم، برای شاخههای کم، مفید نخواهند بود.
آنها زیادیاند و نمیتوانند تمام آنچه را از خاک میگیرند، شیرهای کنند و به تک تک شاخهها برسانند.
ریشهها و شاخهها باید با هم متناسب باشند. از یک سو، پا در خاک فروکنند از سوی دیگر سر به آسمان برآرند.
یکی در درون ریشه کند و یکی در بیرون سایه بیندازد.
چنین درختی، سایه و میوهی خوب دارد و در هر فصلی، مناسب آن فصل، زیبا خواهد بود.
موقعیت تو، رابطههای تو و در یک کلام داشتههای تو، اگر به تناسب از درون در آنها ریشه دوانی و از بیرون بر آنها سایه بیندازی، نعمت خواهند بود.
که اگر جز این باشد: